Uzadıkça uzuyor gökyüzüne giden yollar
Tersine bakıyorsun arzın derinliğinde
Bir de bakıyorsun mavi sonsuz denilen yerde kayboluyorsun
Ve amaçsızca kapalı kalıyorsun gizli kutunda
Tam adım atıyorum derken düşüyorsun bocalamayla soğuk sessiz yerlere.
Bir kapı açılır derken ardı ardına kalın açılmaz duvarlar çıkıyor karşına.
Böyle kayboluyorsun yalnızlıkta ve hiçlikte.
YAZAN : Ruşendil
Yorum Gönder